Opium vs ‘HOPE’-ium

Pada beratus-ratus tahun yang lalu, negeri China merupakan sebuah Negara yang mempunyai hasil kegiatan perdagangan dan perniagaan terbesar di dunia. Negara China juga dikatakan mempunyai ekonomi yang kukuh berbanding negara-negara lain termasuk Eropah. Hal ini mendatangkan rasa cemburu di kalangan pedagang-pedangan dari negara Eropah. Pelbagai perkara yang dilakukan oleh masyarakat di Eropah agar mereka dapat bersaing dengan Negara China. Walau bagaimana pun, segala usaha mereka gagal. Kegiatan ekonomi negara China pada ketika itu terlalu kukuh untuk ditumbangkan.

Oleh yang demikian, orang Eropah telah mendapat satu cara untuk melumpuhkan ekonomi negara China. Apa yang dilakukan oleh pedagang Eropah pada ketika itu adalah dengan memberi hadiah berupa candu atau opium kepada pedgang China. Maka, lama-kelamaan, pedagang China mula ketagih opium dan menyebabkan mereka tidak ambil peduli terhadap perniagaan yang dijalankan.Dari situlah pedagang-pedang Eropah mula mengambil kesempatan untuk memonopoli perdagangan orang China. Ini merupakan salah satu cara untuk melemahkan seseorang.

Walau bagaimana pun pada zaman yang serba canggih ini, terdapat satu lagi cara baru yang dapat melemahkan masyarakat era ini iaitu –“HOPE”-ium. Ini merupakan satu istilah yang diterbitkan daripada perkataan inggeris iaitu – hope.

Ramai di anatara kita yang ingin berjaya tetapi mereka hanya berharap. Tanpa melakukan sebarang usaha. “I hope that one day I can be successful like my father”. “hopefully I can achieve what I always wanted”.. Hope.. Hope..Hope.. there is no success if u’re only hoping without any action taken. You will definitely achieve ur goal by take some action and working towards it. Its good to hope. But with hope itself is not enuff, you have to put some effort in order to make it come true. And don’t let this ‘HOPE’-ium syndrome destroy u. ‘Hope’-ium is the new opium!!!